Oğulcan Kütük 1995 yılında Kırklareli'nde doğdu. Şiirleri daha önce Kitap-lık,Natama, Şerhh, gibi dergilerde ve antolojilerde yayımlandı. 2018 Atilla İlhan Şiir ödülü sahibi.
İlk kitabı Ecza Kışı, Komşu Yayınları'nın Yasakmeyve dizisinden 2017 yılında yayımlandı.
Eteklerinde çalan sesin vardığı yer burası.
Burada büyüyen babanın doldurduğu çukur.
Bu gözaltlarımın nişanı diye eve dönüşlerin,
Bıçağın aynasında çoğalttığın bütün turnalar bu.
Eve gelen bir kediyi eskitmiştik bilirsin, çocukluk
Sesin incelttiği sicim, cümlenin körelttiği küfür
Ne olur ki konuşsan, sağım viranda can benim
Önünde durmuş, bu çarşaf yol senin
Bu tuzla kaplı şehir senin olsa ne olur şimdi?
Kıyısında sustuğum o su kenarı benim
Artık bu meydanlara nasıl yerleşiriz?
Ne tuhaf bu kaçak göçek haller
Ne tuhaf kedi boyunları gecede
Şimdi bu evlerde nasıl dururuz?
Nasip bulamadık çatlamış betonlardan
Sisli geçmiş, kendinden utanan gölge
Düşüp duran yılların elden avuçtan
Pus dolu mekânlarda doğurdun yüzünü
Bir bir ölçtün çıkacağın yolları
Zor olacaktı anlaşılman, öyle oldu.
İçimde başıbozuk bir yemin,
Kabuğunu terk etmiş hayvanlar
Posalı günlerden kalma taşra ağrısı,
Şuramda illa ki yanlış dualar.
-hayvanlarını avutamadık Minâ
Yüzlercedir
Gittiğime dünya gözüyle şahit yüzün, nihayet
Gelişlerimi anlatamadım, bu yüzden yollardayım hep
Bir türlü yerleşemediğim evler diyordum,
Hiçbiri ötekine açılmadı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!