Oğul Şiiri - Hüseyin Muşmal

Oğul
Derde düşmeyen hiç derman aramaz,
Gönül bulduğundan onar mı oğul?
Maşukun derdine lokman yaramaz
Ab-ı hayat içse kanar mı oğul?

Düşmeyen ne bilir, elin derdini,
Ara ki bulasın dostun merdini,
Bırakıp gitsen de kendi yurdunu
El âlem hakkıyla anar mı oğul?

Kutsaldır bu yolda çekilen çile,
Gizle sen yaranı kendinden bile,
Yeniden doğarsın dönsen de küle
Anka hiç beyhude yanar mı oğul?

Kan kussan kızılcık şerbeti dersin,
Çektiğim ömrümün gurbeti dersin,
Cennet kapısının nevbeti dersin,
İnsan kaderini kınar mı oğul?

Eşref'im Yaradan var eder yoktan,
Varı da yok eder, bilirsin çoktan,
Ümidini kesme sakın ha Hakk’tan
“O” kulu boş yere sınar mı oğul?