Öğretmenlere İtafen;
Bir sabah vaktiydi,
kırlangıçlar okul avlusuna
sessiz bir selam bıraktığında
siz çoktan uyanmıştınız.
Gözlerinizde,
çocukların yüzüne dokunan
ince bir umut çizgisi
güneş gibi çoğalıyordu.
Defterlerin beyazlığına
kelimeler düşürdünüz;
her biri bir su damlası,
her biri bir yolculuğun ilk adımı.
Çünkü bilirdiniz,
bir harfi öğretmek
bir ömrü aydınlatmak gibi
uzun, yorucu ama güzel bir iştir.
Ve siz,
kırılgan bir nar çiçeği sabrıyla
büyüttünüz onların içindeki sesi.
Bir çocuk gülümsediğinde
dünya biraz daha temizleniyordu.
Şimdi
rüzgâr nereye esecekse essin,
sizin bıraktığınız iz
hiçbir mevsimde silinmeyecek.
Karanlık zamanlarda bile
öğretmenler,
gizli bir ırmak gibi
içimizden akmaya devam ediyor.
Burhan GÜLER
Kayıt Tarihi : 24.11.2025 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!