Öğretmenler Günü Şiiri - Saliha Öcal

Yedi yaşında ailesinin can tanesi okulda.
Mavi önlük,beyaz yakalık,siyah papuçla.
Baba mesrur tatlı edayla gülümsedi kızına.
Öğretmenin kim, merak ederim heyecanla.

1/A sınıfı Gülseren Sütçü dendi babama.
Babamın ellerini sıktım,yalnızım burada.
Öğretmenim gördü beni aldı en ön sıraya.
Hocam,Siz gidiniz ben burdayım daima.

Boynumu büktüm,önüme baktım korkuyla.
Göz göze geldik annemin adı da Saliha.
Saçlarımı okşadı senle anlaşacağız galiba.
Korkum uçtu gitti bir daha uğramadı bana.

Sınıfa geçtik,öğretmen masasının ilk sırasına
Yanına tabirine, Pınar'ı gösterdim parmağımla.
Oturduk tüm yıl komşu kızıyla aynı sırada.
Bilemediğimde kızmadı hiç bir an yanlışlarıma.

Her daim gülümseme nur saçan simasında.
Her yeri görüyordu anında yetişirdi imdadıma.
Kuzum bu gün kim geliyor,söyleyeyim sana?
Talebeler gelecek derse baba,yine odana.

Gülseren hanım dedi,kekeledim şaşkınlıkla.
Anne,evet tandırda çörek pisirdim hanıma.
Keledoş,ayran aşı,lavaş ekmek...hocana.
Çok severmiş kabul etti senin hatırına.

Karar kılınmış görüşme günü 24 Kasım'a.
Öğretmenler günü mutluluk,hüzün ruhumda.
Sordu,ne olmak istersin söyle bize Saliha.
Öğretmenden gayrisi olmam hem de asla.

Kızınız öğretmen,yazıyor alın yazısında.
Ankara'lıydı yüreğim hep orda Ankara'da.
Pek mutlu olurum bu tabiri duyduğumda.
Aile dostu olduk yakındı her an bana.

Gülseren,yollarına güller serdiğim hocama.
Muhabbetle görmek istediğim değerli varlığa
Ah..!Yıllar oldu duyamadım sesinizi bir daha.
Sizi seviyorum demek isterdim gözyaşlarımla.

Öğretmenler gününüz kutlu olsun lisanimda.
Aktarırım düşünceme , yüreğime, ruhuma...
Bilmenizi isterim öğretmenim,mutlulukla.
Öğretmen oldum yazardı alın yazımda.

24.11.2024 Van/Edremit