ÖĞRETMENİM
Güven dolusunuz bütün yarınlara
Bir yoldur çizdiğiniz tüm aydınlara
Yanıtlar ararken ince duygulara
Sevgilerde sizi gördük öğretmenim
Yalnız sevmeyi büyük-küçük demeden
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Kardeşim, Öğretmenim benim........
Ah! İnsan bir kez öğretmen olur... İlk adımını 'çocuk çığlıklarının arasında atar' bir bahçeye... Sonra açar sınıfın kapısını, öyle bir koku hisseder ki...'Biraz terdir', biraz bebek kokusu... Biraz 'çiçek', biraz 'mazot...'
Ötesi 'kitap, defter' kokusudur... O kokuyu alır... Çocukları tanır... Okşar birkaç başı... Çakmak çakmak sevgi saçan gözlerle karşılaşır... Mevsim hangisi olursa olsun içi öyle bir ısınır ki, bir daha üşümez o sınıfta, okulda...
Ve artık 'Öğretmendir' adı... Hiç değişmeyecektir... Ölene kadar hep öğretmen kalacaktır...
Ne mutlu bize... Başka hangi meslek bir ömre bedeldir?
Bütün kalbimle kutluyorum İrfan Bey, Değerli Meslektaşım... Yeni eğitim/öğretim yılımız güzellikler getirsin ülkemize, dilerim...
İçten saygılarımla Öğretmenim...
Aydın bütün öğretmenlerimize gelsin bu şiir. Emekleri yeşeren eğitim gönüllülerini ve siz değerli öğretmenimi selamlıyorum.. Kutluyorum değerli kaleminizi.Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta