Öğretmen Şiiri - Veysi Tural

yürüdüm üstüne karanlığın
yaşam boyu
çırayla
meşaleyle
giderek çoğalan bir ışık
bitmeyen bir aydınlık
sun
mak
için
insanlığa
yandım ışığında gerçeğin
eridim
sönmedim
söndürmedim meşalemi

binlerce fidanda filizlendi tükenişim
yüceldim beyinlerde göklere
yenilendim
bilendim
sevgi bağıyla güçlendim
daha sıkı sarıldım ışığa
sarıldım ışığa
ışığa ve aydınlığa susayanlara
yol gösterdim

bir daha gelsem dünyaya
yine öğretmen olmak isterdim