Öğretmen Şiiri - İbrahim Pataz

Dağlar arasında, ücra bir köye,
Bin bir güçlüklerle, varır öğretmen.
Yağmurda, tipide, yollarda yaya,
Bu ülkeye hizmet verir öğretmen.

Bilir ki, artınca okuyan yazan,
Herkes bir iş yapar, kalmaz, boş gezen,
O zaman kurulur, mutlu bir düzen
Ufkun ötesini, görür öğretmen.

Yararlı işlerde, artınca yarış,
Kalpler sevgi dolar, ülkeler barış,
Emeli, umudu bu sona, varış,
Önder olur, önde yürür öğretmen.

Eğiterek. Öğreterek herkesi,
Cehaleti, yok etmektir ilkesi,
Söz konusu, olduğunda ülkesi,
Ne yorulur, ne de, durur öğretmen.

Kendini unutmuş, görev aşığı,
İnsanlık beşiği, ilmin eşiği,
Çevresine yaymak için ışığı,
Alev alev yanar, erir öğretmen.

Alsın diye herkes, bilgiden payı,
Şevk ile dolaşır, beldeyi köyü,
Yapmak için yurdu, dünkünden iyi,
Geleceğe, mührün vurur öğretmen.

Aydınlık çığırda, bellidir, izi,
Bu günden, yarına, hazırlar bizi,
ELEMİ: Saygıyla selamlar sizi,
Herkes duyar, senle gurur öğretmen.
İbrahim PATAZ
22/05/2004 ADANA