Öğretmeli Şiiri - Ferman Sızlanan

bir geceden bir geceye akar ömrümüz
ihtimalleri yoklar sinsice
yavaş yavaş ölen bedenimiz
sivrilip batar kalbimize
yok olmak korkusu mu sarar ruhumuzu
karanlık mı akar yeniden mazimize
tütün biter unuturken beynimiz
bir taraf bırakır kirlice
bu yüzden
her giden sevgili
ölüm gibi arkada kalana
yaşamayı öğretmeli

yazılmalı mı bilinmez
beyaz anıları kararmış sayfalara
yırtılan sevgiler birleşemez
yangın olur ancak yaralara
bu yüzden
her giden sevgili
köz gibi arkada kalana
söndürmeyi öğretmeli

içmek mi lazım mutlaka
omuzdan silmek için tüm izleri
tüm kokuları koparmak mı
sevgililerin teninden
sırf bu yüzden
her giden sevgili
aşk gibi arkada kalana
unutmayı öğretmeli