Beş parmak dağının gülleri açtı
Lalesi sümbülü kokular saçtı
Yüreğin yerinde oturan taşmı
Ben sana sevmeyi öğretemedim
Devenin lokması bir sarı diken
Mefta,nın giyisi on metre kefen
Fitneyi kökünden sökmek varıken
Ben sana sevmeyi öğretemedim
Ellere gelince şeker bayramı
Ellere beğenir eller hayranı
Desteler el ile sohbet harmanı
Ben sana sevmeyi öğretemedim
Herdaim fedadan yıkıldı yanım
Tebessüm ederim sıkılısa canım
Göletten gölette taşar isyanım
Ben ona sevmeyi öğretemedim
İnsana insanca değer verenler
Sevdası uğruna canı verenler
Vuslatı uğruna dağı delenler
Ben sana sevmeyi öğretemedim
Maddeyi ram olmuş üzüm gözleri
Nasılda kıydın sana olan sevgimi
Ateşler içimde hergün mahvili
Ben sana sevmeyi öğretemedim
Halil Afer İbrahimoğlu
26-06-2012 Köln
Kayıt Tarihi : 26.6.2012 16:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!