Yine endişeler yanı başımda dolaşır.
Harap olmuşum kimsenin değil ki umurunda
Ansızın ayaklarıma mı dolaşır ağır ağır.
Üzülmek, kırıklık işte o bir bana kalır.
Korkarım yine toz duman uçsuz bucaksız aman.
Yaşamak tekrarı mı oluyor böyle mi olacak.
Umut mu kök saldırır hayret ağaca, çiçeğe.
Filizlenmek için ne gerek bilmiyorum bazen.
Dönüp bakıyorum konuşur herkes bilmeden.
Bırak artık kendini sev demeyin derim.
Sevilmek başkadır bir sevenin olmalı örneğin.
Kendisini sevdiğin kadar seni seven biri olmalı.
Nasıl bir denklem herkes kendini mi sevmeli.
Oysa çoktan öğretilmedi mi sevmek sevilmek.
Kenan Gezici 25/11/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 25.11.2025 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!