Öğret bana
özlememeyi öğret;
gecenin koynunda uyanıp adını sayıklamamayı,
rüzgârın her esişinde yüzünü aramamayı öğret.
Unutmayı öğret bana;
bir eşyaya sinmiş kokunu silmeyi,
aynı şarkıda kalbimin durup durup çarpmasını susturmayı,
hafızamın kıyılarından ayak izlerini toplamayı öğret.
Aşkının köklerini en derinden kesmeyi öğret;
toprağı kanatmadan,
geçmişe küsmek zorunda kalmadan,
acıdan bir çiçek daha büyütmeden öğret.
Öğret bana;
kalbimin kapısını kilitlemeyi değil,
kapıyı açık bırakıp içeri seni almamayı,
yaşamayı senden ayrı da becerebilmeyi öğret.
Kayıt Tarihi : 22.12.2025 19:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!