Öğrendiğim İlk Gün Şiiri - Saliha Öcal

İçselleştirdim seni damla damla.
Gözlerim yollarda diyemedim sana.
Bekledim sende de somutlaşsın sevda.
Bazen kırmızı renk verirdi yanaklara.
Derdim aslında,yankı vermezdi kulağına.

Meğer çözerdi kendince denklemleri.
Çözünce döküldü karşıma kelimeleri.
Gözlerim ilk duymuştu söylenenleri.
Sevinçten çocuklara ,dağıttım şekerleri.
Uğradım sahile,dalgalara anlattım sevincimi.

Dalgalar coşturlar,ileri geri koştular.
Aldım avucuma,fısıldadım kulağına nidalar.
Sessiz olun,kimseler duymasın aman sular.
Duysalar birbirimize küstürmeyi denerler.
Bilemezler sonsuza dek kenetlendiler.

Her an yüzümde açılıyordu güller.
Herkese uğruyordu art arda buseler.
Camları açsalar kanat çırpacaktı kollar.
Yaşıma bakmayın,çocuklaştırdı duygular.
Kimseler bilemedi acep bu ne haller..?

Edremit/Van.