Sabırla biz neler aştık, yürüdük bu yolları seninle
Küçük bir melektin, içimde candın.
Kopardılar vakti gelince seni benden
Yanımda ola masanda ömürlük canım dasın
Bırakmam seni kimselere ölene dek benimlesin.
Sabır, yarabbim sabır diledik seninle
Acıları soframızda ekmek niyetine bölüştük.
İsyan etmedik hiç kadere,çileyi nimet bildik.
Küçük ellerini tuttuğumdan beri
Değişmedim onları hiçbir namert ele
Bilirim her ''anneciğim'' deyişinde
Babam i ablam, kardeşim de derdin bana
Kozamızda tırtıl gibi beklerken, ipek olduk şimdi.
Zamanında ezilip sıkılsak ta
Ayaklar altında heder olup üzülsek te
Beraber yürürken senin okul yolunda
Ben de okuyordum hayat okulunda.
Gülüşün en büyük servetimdi,
Öpüşlerinse en büyük ödül
Sabır bende büyütürken beni,
Sende büyüdün yüreğimde
Bbir gün olsun üzmedin, sen beni bu ömürde.
Her zamn gururlandım seninle
Ben uzaktan izlerdim seni, sen anlatırdın bana her şeyini.
Özelini, güzelini, üzntünü, hayalini.
Paylaşırdık dertli hikayelerimizi.
Sabır, sabır derken, bir ömür geçti nelerden.
Ben yolu yarılayıp giderken,
Sen başlıyorsun yeniden.
Ben ellerinden hep tutarım oğlum,
Arkandayım her daim.
Aldığım her nefes sen olursun
Hayat denen masalın her zaman sağlık huzur mutluluk olsun.
Canım oğlum....
Kayıt Tarihi : 17.6.2016 20:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!