Birgün büyüyeceksin
hep ağlarken
gülmeyi öğreneceksin
babam yok diyeceksin
taşlı yollarda koşarken
çamurlu yollarda yuvarlanırken
babam yok diyeceksin
işte hayat böyle büyütecek seni.
Bir çocuğu babasıyla gördüğünde
başını bacakların arasına alıp
ağlayacak
isyan edecek
babam yok diyeceksin
işte hayat böyle büyütecek seni.
Baba hasretinde yanarken
okulda gizli gizli ağlarken
sevdiğin biri karşına çıkacakken
uzaklaşıp kaçmak isteyecek
haykıracaksın
sevmek istemiyorum diyerek
babam yok diyeceksin.
Unutma oğlum ağlarken güleceksin.
Birgün ölsem
ne sana ne kardeşine
hanlar hamamlar
yatlar katlar bırakamayacağım
kucağıma alıp sevemesemde
seninle koşup oynayamasamda
kimsenin bırakamayacağı kadar
yüreğimi ve sevgimi bırakacağım.
Hayatın taşlı yollarında koşarken
ağlayarak gülmeyi öğreneceksin.
Kayıt Tarihi : 2.2.2004 15:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!