Biliyor musun istanbul? 
Benim oğlum ölüyor...
biliyor musun üsküdar? 
görebiliyor musun gözlerimdeki gizli yaşı
bilmiyordum önceleri
ama o hep bir hüzünlüydü 
ölümü anlamış gibi
hep mutluydu dolu dolu 
gururla bakardı dünyaya
ölüme meydan okur gibi 
aman Allahım 
Benim oğlum ölüyor...
kar yağmıştı istanbula
ve henüz kalkmamıştı topraktan
güneş açmıştı ama 
dedim ya daha kar kalkmamıştı topraktan 
oğlumun yaptığı kardan adamda sapa sağlam
kapı gibi duruyordu güneşin 
inadına 
yeşeren ağaçlar ölmüş gibiydi
ama onlar yeniden dirilebilirdi
ya oğlum oğlumda yeniden benim olabilir miydi? 
Allahım erken değil mi? 
o henüz çocuk değil mi? 
ölebilir mi? 
daha bu küçücük yaşında benden ayrılabilir mi? 
Benim canım oğlum ölüyor...
can cansız yaşayabilir mi? 
ağaç topraktan? 
ülke bayraktan 
ana yavrusundan ayrılabilir mi? 
şimdi ölmese bi küçücük daha yaşasa
tamam tamam 
istemiyorum benim canımda onun olsa
ama benim küçük oğlum hep benim olsa
Kayıt Tarihi : 28.1.2006 11:05:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!