Üşüyorum,
Yine sensiz birgün.
Dışarıda yağmurun damla sesleri,
Ağaçların umutsuzca boy büküşleri,
Ve buzdan soğuk bir yerdeyim.
Üşüyorum,
Sen yoksun fakat elimde resmin.
Bir ışık pencerenin kenarından yansıyan,
Bir kalerüfer, sıcaklıktan eser kalmayan,
Ve dört duvar içindeyim.
Üşüyorum,
Gözlerim gözlerinden yoksun
Her yer dağınık, canım sıkılıyor,
Ellerim bıkmadan seni yazıyor,
Ve ben odamın içindeyim.
Üşüyorum,
Çünkü yarın yine böyle bir gün olacak biliyorum.
Ben yine bu saatlerde üşüyeceğim,
Ben yine hasretle seni özleyeceğim,
Ve ben yine odamda saatlerimi seni düşünerek geçireceğim.
19.03.1999
Hacer ÖngörKayıt Tarihi : 4.2.2006 23:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)