Bir İzmir ocağında
Sevdanın bağrına sığınmış bülbül edasında görünmeyişler.
Varlığından doğan hülyalara dalmış,
Akşamları ötmeye mahkûmken,
bir ocakta kalakalmışlık.
Bir vatan derdi… bir ana… bir de Yâr!
Cümlesi yüklenmiş omuzlar bir İzmir Ocağında.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta