O yar duymasın diye! Şiiri - Mustafa Cil ...

Yıllar dirliğinde dürülüyor
Aylar kimi zaman halimde anlamıyla süzülüyor
Günler kalbime neler anlatıyor ve ruhum prangasında eriyor

Neyleyim lisan en hürriyeti
Kalbimde nükseden hicran çaresiz belimi büktü
Kim ne kadar bu hakikati bildi, yar kendi dirliğinde ülfetti

Gönlüme hiç anlatamadım
Yıllarca sukutun ikliminde sabrı kuşandım kaldım
Halime mütemadiyen dert yandım ve kendimi edepli sandım

Yarin sevdasıyla sızlandım
Kimseye bir şey anlatmadan içimde kora uzandım
Sukutumla hazza ulaştım ve kanaatin dirliğinde ferahladım

Duysa ne kadar anlardı
Yoksa kendi içselliğinde suhuletini koruyan seraptı
Kalbi nazarı ihsana uzandı ve ihlas sukutun ecrinde bahardı

Ah terk etmeyen yaşlar
Gözlerimde ummana uzanan kutlu niyazlar ve hazlar
Hilal manasında ve seyrinde aşkı analar hu dedirten niyazlar

Bilemiyorum hissiyatını
Yıllara sari korunan edebi hazla sudur ettiğin selamı
Henüz lütfetmediğin melalin harını ve enginliğe açılan sayfanı

Bak geldik ve gidiyoruz
Biz aşkı sessizliğin ruhunda soluyarak kalbi saklıyoruz
Ruhun insicamında ve vuslatın cenahında ahdi vefayı kokluyoruz

Ne olur sen hiç üzülme
Ve bir cefa içinde nefeslenip kalbini anlamsızlığa serme
Şerefin hazzıyla, kulluğun niyazıyla ve bahtın arıyla hiç çelişme