Tüm dünyayı omuzlanmışım.
Bir hummalı hasta misali,
Çocukluğumu terlemekteyim,
Dilimde bir avuç hüzün,
Avuçlarımda bir buruk acı
Gözlerimde tütsülenir çocukluğum;
Ve dalarım.
Çelik -çomak oynarım ovalarda
Bozkırın esmer çocuklarıyla
Gamsızca koştururum çöllerinde
Bahtsız Anadolu’nun:
Para pul kaygısından uzak
Yufka üstü pilavla doyar
Pınarlardan su içer kanarım.
Ben Anadolu olurum, O ben!
Şubat 98
Kayıt Tarihi : 11.2.2002 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!