O ve ben Şiiri - Ömer Çetinkaya

O atmış kilo geliyor,
Ben ise seksen altı,
O bir atmış beş boyunda,
Ben ise bir yetmiş iki,
O bindokuzyüz bilmem kaç doğumlu,
Ben ise kırk altı,
Niye o öyle de ben böyleyim? gülmemmi.

O yıllar ötesini görebiliyor,
Ben yarından biii haber,
O çok büyük laflar ediyor,
Tarihe altın harflerle kazınan,
O bastığı yerde iz bırakıyor,
Granitin üzerinde bile,
Ben niye böyleyim? ben olmammı.

O nun hayatı hep debdebe içinde
Benim ki ise malum,
O bir giydiğini bir daha giymiyor,
Ben ise bir abaya sarıl babam sarıl,
O elini atmaya görsün külteyle dövüz,
Ben ise sayıyorum şıngır şıngır nikel,
Ben hazine anahtarımı hiç elime almammı?

O dedim onu seyrettim,
O dedim onun varlarında gözüm,
Derken kendi varlarımın,
Farkını fark edemeden,
Geldi kapıya dayandı emanet alıcı
Sen dedi bunları göremedin ele bakmadan
O'nu seyretmem salak olmammı?