Bazen,
Hayatın sonuna kalır mutluluk!
Gözyaşları,
Ne boyalar akıtır yanaklara…
Duygular,
Birden koşar tutar ellerden,
Çıkarır ruhunu bulutlara…
Yalnızlıklar,
Hazırlar yeniden dostluklara…
Sevgili olacak!
Birden gelir akıllara!
Mutlu geçirilen o günler,
Rolünü oynamış sevgililer,
Sahneden inmeden alkışlar…
Gerçeğin sesi,
Duyulmaz ezilir!
Oysa,
Ölümüne seven,
Aşkın vezir idir…
03 Mart 2015
18/10 Salı
Mustafakemalpaşa/Bursa
Kayıt Tarihi : 3.3.2015 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)