O ki, Şiiri - Şair Olmayan Şair

O ki, geldi bir an.
Ansızın belirdi bir zaman.
Ve o ki vaktimi yedi.
Emeklerim sanki boşa gitti.

Sonra birden gitti.
Küçük bir çocuk oldum ben de.
Elinden oyuncağı alınmış bir çocuk.
Ve ben de ağladım.

Annesi sakinleştirirdi o çocuğu.
Bense hep içime attım.
Çocuk büyüdü, unuttu.
Ben unutamadım.

Çocuk büyüdü, verdiler oyuncağı.
Çocuk bakmadı attı bir kenara.
Oysa verselerdi seni bana.
Dünyalar benim olurdu.

O ki, unutmak istedim hep.
Hep o çocuk olmak istedim.
Ama o ki, o kim ki?
O kimdi?