o kara kırlangıçlar dönecek
balkonuna yuvalarını asmaya,
ve oynaşırlarken, kanatları yeniden
çarpacak camlarına;
ama senin güzelliğinle benim mutluluğumu
seyretmek için uçuşlarına ara verenler,
hani adlarımızı da bilenler...
işte onlar... dönmeyecekler!
bahçendeki o gür hanımelleri dönecek
duvarlara tırmanmak için,
ve daha güzel kokularla yeniden
açacaklar akşamleyin;
ama kırağı çalıp da donanlar,
günün gözyaşları gibi, üzerinden
titreyen çiğ tanecikleri dökülenler...
işte onlar... dönmeyecekler!
o yakan sevda sözleri dönecek
kulaklarında çınlayarak;
ve kalbin uyanacak yeniden
o derin uykusundan;
ama tanrının huzurunda diz çökmüş,
sessizce yakaran insanlar gibi,
tıpkı benim seni sevdiğim gibi... hiç kimse
seni bir daha öyle sevmeyecek!
Çeviri: Cevat Çapan
Gustavo Adolfo BecquerKayıt Tarihi : 15.11.2016 10:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!