O Kadın Şiiri - Andelip Andelip

Gözler yalan söylemez, dile gelse de soluk,
Ay mehtabı büyüler, aşk akar oluk oluk,

Her zaman sinemize, her an düşmekte adın,
Aynanın karşısında, su gibiydi o kadın,

Sakın yanlış anlama, yükselen bu feryadı,
Sözcükler dile geldi, ortaya çıktı yadı,

Ne şişe, ne de bardak, çölde üç beş bedevi,
Tamamlandı böylece, bu aşkımızın evi,

Şu milenyum çağında, yabancıyım kendime,
Şark köşesi odada, yüreğim lime lime.

Meşale ışığında, aydınlansa yolumuz,
İftirakla kırıldı, kanadımız kolumuz.

Kumsallarda yatarak, izlerken şu deryayı,
Bir ince serzenişle, görüyorduk rüyayı,

O kadar ısrar ettim, yine de anlamadın,
Şişe düşüp kırıldı, hayal oldu o kadın,

...andelib...