O kadar çok istiyordum ki
Bir trenin makinisti olabilmeyi
Her vagonu aşk ile bağlamak istiyordum
Tren aşkıyla tutuşup yanıyordum
Bir tren geçse ağlamaklı oluyordum
O kadar sık çarpıyordu ki
Sevenlere sevilenlere yüreğim
Bende sevenleri kavuşturmaya
Yemin ediyordum
O kadar çok istiyordum ki
Markizde olup rayların kıvrımını seyretmeyi
Makaslarda bir sağa bir sola yatıp salına salına ilerlemeyi
Penceresinden sarkıp selam etmeyi
İstasyon bekçilerine yalnız kalmış sevenlere
O kadar sık çarpıyordu ki
Yüreğim ağır ağır yükümü çekmeye
Bense uzaktan el sallıyorum şimdi
Geçen her trene
O kadar çok istiyordum ki
Her istasyon girişinde uzun uzun sirenler çalmayı
Doldurmak istiyordum tüm vagonlarımı sevgililerle
Yine bir sirenle çekmek istiyordum aşk yüklü katarımı
Nice dağlardan tünellerden köprülerden geçmek istiyordum
O kadar sık çarpıyordu ki
Yüreğim yorgun trenimle peronlara ağır ağır sessizce yanaşmaya
Bende istasyon köşelerinde
Öylece el sallıyorum şimdi geçip giden her trene
YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 30\09\2014
Kayıt Tarihi : 10.6.2018 13:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!