' vuruldu kuşlar...
kurudu gök,
kurudu nehir,
çatladı toprak.. '
o insanlar insandılar..
badem gözlerinde sıtma
terlemiş bıyıklarında aşk saklardılar
çeltikte, tütünde emeklerini
buğdayda ve başakta ekmeklerini
satardılar
ölümle doyurulmuş açlıklarıyla
o insanlar insandılar..
umutlarını
tarlalarda
güneşin çarmıhına geren mazlumlar
kimliksizlikleriyle
kimsesizlikleriyle
faillerince yol kıyısına atılmış
ve ömürlerine s..tir çekilmiş
gülüşleri kundaklı
yazgısız yazgıları
kahırlı cefakarlar
o insanlar insandılar...
siz ey kaltabanlar
hayatı çarktan çıkarıp
pırıl pırıl umutlarını; insanların
onurlu yüzlerin ayaydın düşlerini
çığlık
ve kanlı kurşun ayinlerine düşüren
yavşaklar
gözleri korkuyla irileşen siz
faillerin, meçhulsüz kara kişileri
siz yürekleri sökük
ahkamlı yamalılar..
o insanlar sizi unutmadılar...
eylül_2009
Mehmet HurşitKayıt Tarihi : 15.6.2010 15:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!