I
Bu gece şarkılara senin ismini verdim
Dilimde lodoslar, poyrazlar, sam yelleri
Başımdaysa kavak yelleri
Artık bilinsin istiyorum
Annem çok güzel bir kadındı; başrollerin kadını
Aşk ve nefretin kol kola gezdiği kadınlardan
Ve şu da bilinsin; ona hep kızdım, kızdım, kızdım
II
Ve bir gün tipi bastırdı
Kar taneleri hayata öyle hızla yağdı ki
Ayak izlerini kaybettim
Boş bir odada uyandığımda
Dünyanın bütün gemileri kalbime demirlendi
Bozuk söken şafağa aldırmadan
Söyleyemediğim kelimeleri toprağa serptim
Baharda güzel cümleler filizlendiğinde
Hepsini gemilere yükleyip sana gönderdim
III
Bu gece yalnızlığımı hecelere böldüm
Üç perdelik oyun oldu
Başrolde sen vardın ve kızgınlığım
Kızgınlığımı çaydanlığa koyup kaynattım
Yokluğunla demledim
Yudumlar bahtımın rüzgârına takılıp kaldılar
Nefesim tükenene kadar
“Erkekler ağlamaz, sil gözyaşını” diye haykırdım
Sonra gözyaşlarıma pabucunu ters giydirmek için kahkahalar attım
Siyah beyaz fotoğraflarını önüme serdim
Hepsinde de mavi ve güzeldin
Boşuna değil dedim bu mavilik, boşuna değil
İstanbul gibi kokuyordun; vazgeçilmez romanların kadını
IV
Bu gece şarkılara senin ismini verdim
Uzanıp giden dağ yollarında çiçekler topladım
Gemilere onları da yükledim
Sen en çok gülleri seversin diye
En çok onları yükledim…
(2015)
Murat ÖzsanKayıt Tarihi : 4.10.2016 14:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!