O güneş Şiiri - Salih Yıldız

Sevgisi gönüllerde, buram buram tütüyor,
Onun gülünde daim, nazlı bülbül ötüyor,
Huzursuz hayatlara, huzur için yetiyor,

Onun adı nerde ki; güzelleşir o bölge.
O güneş! Muhtaç ona, bizim gibi her gölge.

O bir çeşme bir ışık, rahmet ondan akıyor,
Her âşık için maşuk, vurulanı yakıyor,
Kimde güzellik varsa, ona doğru bakıyor,

Onun tadı nerde ki; tatlanıyor o bölge,
O güneş! Muhtaç ona bizim gibi her gölge.

İnsan ama insanlar arasında bir elmas,
İnanarak bakmayan, o nurdan feyiz almaz,
Feyiz alanlar ise, hiçbir zor yolda kalmaz,

Onun yâdı nerde ki; yeşillenir o bölge,
O güneş! Muhtaç ona bizim gibi her gölge.

Sevgilim demiş ona, âlemleri yaratan,
Ahmet-i emin olmuş, öksüz yetime vatan,
Onsuz gemi deryada, olur sulara batan,

Onun şâdı nerde ki; şekillenir o bölge.
O güneş! Muhtaç ona, bizim gibi her gölge.

Abdullah’ın tek gülü, Amine’nin yek gülü,
Ümmetin ortak gülü, arının petek gülü,
İmar etti kalpleri, gül zar eyledi çölü,

O bir Sadi nerde ki, mutlu olur o bölge,
O güneş! Muhtaç ona, bizim gibi her gölge…