Çoğu hikâyede olduğu gibi soğuk bir kış günüydü;
Dışarıda gezebilelim diye ayaklarımızda botlarımız,
Sırtımızda montumuz vardı.
Pek bir eksiğimiz yoktu diğerlerinden,
Uluorta sevişmeyelim diye başka kıyafetlerimiz de vardı.
Güzeldik ya, böyle daha bir güzeldik;
Ama sen öyle güzeldin ki,
İnsan sana âşık olsa “Ben ne yapıyorum? ” demezdi.
Bense bitkindim, bezmiştim,
Hem de öyle bir bezmiştim ki,
İntihar etsem kimse şaşırmazdı.
Ah o diğerleri!
O gece evrende baş başa kalsak ne de güzel yaşanırdı!
Kayıt Tarihi : 16.3.2014 22:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!