'ö.ç.m' den Ohh! Şiiri - Adnan Ünal 1

Adamın biri
Gitmiş Arabistan’a
Arabistan demek, çöl demek
Çöl demek, deve demek
Bir deveye binmek istemiş,
Deve kiralayıcısını gözüne kestirmiş.
Deveyi kiralamaya niyetlenmiş.
Deveci: “ Hay, hay! “ demiş,
Mangırları cebe indirmiş,
Ve deveyi teslim etmiş,
Deveyi hareket ettirmek için,
Demiş, bir “ Ohh! “ deyin.
Hızlı gitmesi için ise: “ Ohh, ohh! “ deyin.
Durdurmak için deveyi
“ Âmin! “ demeniz kâfi…
Adam binmiş deveye,
“ Ohh! “ demiş,
Deve başlamış yürümeye…
Hoşuna gitmiş, “Ohh,ohhh! ” demiş,
Deve parlamış, gitmiş.
Telâşlanmış adamcağız,
Durdurma komutunu unutmuş,
Çâreyi dua etmekte bulmuş.
Okumuş Fatiha’yı,
Kul hü’ yü, Nâs’ı…
Sonunda “ Âmiiin! “ demiş.
Deve ânîden durmuş, hiç ileri gitmemiş.
Adam bir de bakmış ki…
Devesi,
Tam uçurumun kenarında
Donakalmış orada.
Derin bir “ Ohhh! “ çekmiş,
Ve âkıbetine gitmiş

Adnan Ünal “ ö.ç.m “