Kendimi düşünmeden attım ateşine
Kanıp gül bahçene bülbül misali
Açmanı bekledim inandım mevsimlerine
Doldurdu hasbahçenin bülbülleri kadehlerimi
İçtikce sevdanın sarhoşu oldum
****
Artık gönlümün aşıyanıdır siyah zulfün ile endamın
Mey değil,ağu doldursan içerim sultanım
Gül bahçesinde kanayan yarayım,çok dardayım
Sen umut ver ben bir ömür boyu seni arayım
*******
Biliyorum bana yakışmaz böyle hal
Ben ki ne bülbülleri umutlandırdım,mevsimsiz
Şimdi düşmüşüm zalim bir bahçevanın eline
Tam kavuşacakken yarime,o budar güllerimi
2006
10-04-2006
Kayıt Tarihi : 10.4.2006 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!