O BEN OLABİLİRİM
Bir köşe başında
Otobüs garında ya da istasyonda
Gözünü yollara asmışsa biri şaşırma
O ben olabilirim
Hatıralarının ağırlığından ezilmiş bir bankın üzerinde
Kimsesizliğine sarılıp uzanmış evsizler gibi
Gözyaşlarını tüketiğine pişman
Yıldızları sayarken görürsen perişan mı perişan
O ben olabilirim.
Bir sokak başında,
Ya da bahçeli bir evin önünde
Kış günü umutlarını doğmamış tomurcuklara bağlayıp
Dilekler dilemiş birini görürsen düşünme fazla
O ben olabilirim
Gecenin en ayaz saatinde
Dualarını kollarıyla gökyüzüne göndermiş
En kibarında yüzüne konan kar tanelerinin
Erimiş birini görürsen üşüme sakın
O ben olabilirim.
Ağlatmayı sevmeyip sessizce
Yanaklarına ağladıkça
Damlaların tuzunda kavrulan birini görürsen ağlama
O ben olabilirim
Sonbahar rüzgârıyla kendini yerden yere vurup
Savrulan bir yaprak görürsen
Bırakma sürünsün, yakala
O ben olabilirim.
Issız bir yolun kenarında bekleyen
İsim unutulmuş bir mezar taşı görürsen şayet
Yüzü yola dönmüşse, bekler gibiyse
O ben olabilirim
Yüreğin burkulmasın sakın, sen vardın
Her şey bir yanaydı, dünyalar kadardın
“Aşkım! ” diyerek yüreğimi nasıl da sarardın
Bir yığının altına dikkat kesilip
Böceklerin şarkılarına eşlik eden bir ses duyarsan irkilme
O ben olabilirim.
Kayıt Tarihi : 4.4.2009 03:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!