Henüz küllenmemiş, kızıl bir korum ben
Alevim yok ama duman tüter üstümden
Hayata bir kez baksan benim gözümden
Neler gördüm bir bilsen, o bana yeter
Terkedilip aşk acısını, tatmadın hiç
Yaşadığım ızdırabı, anlamadın hiç
Avaz avaz çığlıklarımı, duymadın hiç
Neler çektim bir bilsen, o bana yeter
Bacasız ocağım, kurcalama közümü
Neysen öyle ol, hiç boyama gözümü Sakınmadan, sana da derim sözümü
Benim içimi bir bilsen, o bana yeter
Kaç acıyı soktun koynuma, apansız
Defalarca çekip gidiverdin, zamansız
Yaşadıklarımı gör, kalma artık kararsız
Çektiklerimi bir bilsen, o bana yeter
Öyle sevdim ki seni, duyan, gören olmadı
Kara gecelerde neler çektim, bilen olmadı
Gözyaşlarım içime aktı, hiç silen olmadı
Yaşadıklarımı bir bilsen, o bana yeter
İstemeyince sıcak yaz, kış olur donar
Gönül yön bilmez, hep sevdiğine konar
Dermanım sen ol, gel yaralarımı onar
Dertlerimi bir bilsen, o bana yeter
Seninle yaşadım ben, en güzel yaşımı Dizlerinin üstüne koyardım, hep başımı
Parmaklarınla okşardın, her bir saçımı
Hissettiklerimi bir bilsen, o bana yeter
Sev bedenime dokunarak, sanki kör gibi
Başıma dolan aklarla, gel de gör beni
Biten ömre bırakma, vur da öldür beni
Benim kıymetimi bir bilsen, o bana yeter
İçimde şiirler yeşerten, güzel kadınımsın
Karlı dağ başında açan, tek bir goncamsın
Yaşarken aklımda kalan, biricik hatıramsın
Seni sevdiğimi bir bilsen, o bana yeter
Nail Ergun
Kayıt Tarihi : 4.12.2024 17:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!