Zamanın kılıcı bilirdik yaşamın umudunu
Sonsuzla birleşinceye değin ellerimiz
düşlerimiz gerçek, gerçeklerimiz de yaşanmaz olunca
Birden başladı yeminler, düğünler, elvedalar
O zamana adanmış İstanbuldu sesimiz.
Suçsuz kelimeler vardı dört yanımızda
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta