O an
Mahallenin orta yerinde
Küçük bir çocuk ağlıyordu
Memleketimin çocukları erken büyüyordu
Gözlerim gayri resmi çatışmalarda donuyordu
Yokluk yağmur kadar doğal yağıyor
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Her yeni mısra bir diğerine biraz daha anlam katıyor ve sonunda iç burkuyor elbette ama şu an mahallenin orta yerinde küçük bir çocuk gülümsüyor şiirselliğine. Kutlarım içtenlikle...
Manzara o kadar tanıdık ki; ben, ülkem, insanlarımız...Bir şey yazmama gerek yok. On! Vasfiye Çetin
Çocuklar hiç ağlamasın, hep gülsünler...
Yüreğinize sağlık...Benden tam puan...
Nurten ABA
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta