Belki de yitip gidecektim, o an.
Sen verilmiş sadaka de.
Ben şansıma kederleneyim.
Hiç yaşanmaması gereken bu gezegende,
Ne için çabalıyorum?
Neyin mücadelesini veriyorum?
Nereye koşuşturuyorum, bilmiyorum.
Aslında hiç yetişemeyeceğim zamanın
Peşinden harap olup gidiyorum.
Asla geri gelmeyecek dünün
Bende bıraktığı acıları gizliyorum.
Akşama varacak günün
Yorgunluğunu dizginlemeye çalışıyorum.
Her seferinde ayrı acılara yoruluyorum.
Arada geçmişi özlüyor, bazen ağlıyorum.
Bazen anlık mutluluklarla tebessüm ediyorum.
Aslında ağladığım geçmişim değil,
Bende bıraktığı yaralar.
Ve her birimiz çok iyi biliyoruz ki
Geçmiş kaybolmuşluklarla dolu.
Hiç bilmediğimiz bir patikada
Umarsızca yürüyoruz.
Dönüşü olmayan zifiri karanlıkta
Kaybolup gidiyoruz.
Kimsesiz Şiirler
Kayıt Tarihi : 15.6.2025 20:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!