Nymph Şiiri - Bilal Aykanat

Zambak gibi açtın bana tüm her şeyi serdin,
Panzehri de sensin bana hem zehrini verdin.
Bilmek bana elzem ve merak etmekse zulüm;
Baştan gideceksen o zaman neydi ki derdin?
Vazgeç ya da fırlat oku madem yayı gerdin.

Saldırdın silahın umut idrakimi vurdun,
Hayalleri madem yıkacaktın niye kurdun?
Yattım gece kalktım güne ben düşleyerekten;
Olsan kızıl elmam bana olsam sana yurdun.
Sen düşlerimin mimarı birden niye durdun?

Gördüm seni düştüm sana pişman değilim ben,
Andım seni kandım sana düşman değilim ben.
Engelleri aşsam sana varsam da ne mümkün;
Meyletse de kalbim sana dengin değilim ben.
Bilmem niyedir hiç sana dargın değilim ben.

Sandım ki bu halin sonu yarim olacaksın,
Sandım ki beni kendine salim bulacaksın.
Hem ben bilemezdim bana zalim olacaksın.
Sen belli ki ten rengine bin ton bulacaksın,
Sen belki de tüm aşkıma bir son olacaksın.