Nusret Mayın Şiiri - Evren Dalgıç

17 Mart gecesiydi,
Binbaşı Nazmi Bey;
Mayın Kumandanıydı;
Çanakkale’de görevli.
Üç gecedir uykusuzdu,
Birden kapı vuruldu.
“Gir” deyince odaya;
Heyacanlı bir asker girdi,
Dimdik durdu.

Miralay Cevat Bey; Mustahkem Mevki Kumandanı,
Askere yakın cesur bir komutandı.
Akşamın bu saatinde Binbaşı Nazmi Bey’i
Çağırdıysa elbet önemli bir hizmet vardı.
Cevat Bey Binbaşı’yı görünce karşısında;
“Hoş geldin Kaptan” diyerek elini sıktı.
“Oğlum sana büyük bir vazife;
Bu işin sonunda,
Ölüm tehlikesi;
Sağ dönme ihtimalinden fazla.”
Binbaşıydı Nazmi Bey; Türk Milletinin Binbaşısı:
“Madem ki Askeriz;
Vatana olan borcumuzu canımızla öderiz.! ”

Cevat Bey:
“Büyük bir saldırıya hazırlanıyor düşman;
Hem silahımız yetersiz,
Hep cephanemizde yok aman.
Bu sebepledir ki vatan uğruna
mayınlanması gerekir denizin
O zalim düşmanın;
boğazı geçmemesi için.”
Düşman merhametsizdi düşman canavara yakın,
Ve böyle bir kabusda
Tam gece yarısında;
Harekete hazırdı Nusret Mayın.

Cevat Bey’i selamladı Nazmi Bey,
Gözleri karaydı kendinden emin.
“Cenab-ı Hak muvaffak eylesin! ”
“Amin....! ”

Nusret’in kaptanı Yüzbaşı Hakkı Bey
İki gün önce kalp krizi geçirmişse de,
Kabul etmedi bir başkasının,
Bu ulvi göreve getirilmesine.
Bütün ışıklar söndürüldü,
Hiç kimse yüksek sesle konuşmayacaktı.
En usta ateşçiler;
Görev başında tutulacaktı.
Nusret’in bacası bile susacak;
Ocağın kızıllığı bile
Belli olmayacaktı.
Herkes heyecanlıydı,
Namazlar kılındı...
Dualar edildi..
Herkes birbiriyle,
Samimiyetle helalleşti.

Toplasan toplasan 26 mayındı,
Yaylar kontrol edildi,
Makaralar yağlandı.
Soğuk havaya rağmen,
Terliyordu o koca binbaşı.
Tekerlek üzerindeki mayın;
Kaptandan emir bekliyordu,
“Mayın dök! ..”,
ilk mayın böylece
karanlık sulara bırakılmıştı.
26 ncı mayın da denize indirilince,
“Tam yol “ kumandasıyla;
Nusret hızlandı.
ve Eceabat’a koşmaya başladı.
Bütün mesele düşmanın;
Projektörlerine takılmamaktı.

Tam rahatlamış derken o engin nefer,
Önlerinde bir projektör,
Kendilerine gelmeye başlamıştı.
Az sonra bu ışık deryasına dalacaklar,
Ve mermiler üzerlerine,
Sağanak sağanak yağacaktı.
Tam düşmanın ışığına gireceklerinde
Türk projektörü kesiverdi önlerini.
Ve Nusret bu arada;
İşgal denizden kurtuluşa geçiverdi.
Nazmi Bey”
Kaptan Hakkı Bey’e
“ Geçmiş olsun” diyecekti ki irkildi
Hakkı Bey gemide uzanmış yatıyor
Artık duruyor atmıyordu
Zaten teklemekte olan kalbi.

Aslında bir sır var
Bu işin perdesinde
Kumandan Bey rüyasında,
Güzeller güzeli Efendimiz’in(a.s.m)
O güzel tarifiyle,
Paralel olarak döktürmüştü
26 mayını sahile.

Bir ülke işte böyle destanlarla kurtuldu,
Mert “İbret “ der buna
Namert ise kurgu.

Binlerce selat-u selam üzerine olsun Güzeller Güzeli! (a.s.m)
Mekanınız Cennet olsun aziz şehitlerim.
Allah o günleri göstermesin.
Allah hepinize Rahmet etsin.
Amin.

(Ankara Kasım 2004 – Kaynakça: Vehbi Vakkasoğlu – Bir Destandır Çanakkale)