Dudaklarında arayamam seni,
Görmediğim rüyaları hatırlayamam.
Ve en güzellerini sana ait düşüncelerimin,
Söyleyemem bir türlü...
Tek düşündüğüm bu,
Taptaze sabahlar.
Adını bilmediğim ağaçlar arasından,
Açık pencereden seslerin doluşu odaya.
Maviler içinde gökyüzü,
Güzel olan herşeyi,
Gölgede gri idim sensiz.
Karanlığa doğru geçiş…
Ve boşluğa yankımayacak sestim.
Aceleyle silinmiş bir kağıdın üzerinde,
Zaman yavaşlamış gibiydi hem üzgündüm.
İzlerinden geçilmiş günlerdi hayat.
Kahramanı, yazarına yabancı bir roman,
Sırlarını yanından ayırmayan çocuklardandım.
II.
Belki de öylesine bir hevesle,
Düşünce öykülerimi anlattım onlara.
Günlerin getirdikleri içinde söyledikleri,
Silinmedi yüreğimden.
III.
Hiç düşündüğü olmuyor mudur beni?
Zaman hatalarını anlatmıyor mudur?
Her şeyden öte,
Bazen bir ürperti üzerinde.
IV.
Keşfedilmeyi bekleyen uzak diyarlar,
Ve deniz rüzgarında bıraktığım mutluluk,
Hepsi düşüncemde sadece ufak bir izdi.
Gözlerime dolan o şarkıyı mırıldanırkendi,
Adın fısıldanır geceye,
Ruhun sıyrılır kemiğinden,
Gözlerin köklerinden kopar.
Hiçbir şey göremez!
Ne geceye hakimsindir,
Darmadağın olmuştum, düzen vaktiydi.
Düşüncelerimi toparladım önce.
Korkularımı kutularına koydum.
Tozlarını aldım sevgilerimin,
Birkaçı zedelenmiş; gözden geçirmeli!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!