Nurlu Yolculuk Şiiri - Ahmet Tanyeri

Yüce Mevlâ’m nasip etti
Çıktım Hicaz’ın yoluna
Rabbim böyle ziyareti
Nasip etsin her kuluna

Sürüklendim yaprak gibi
Kapıldım gönül seline
Girdim kutsal topraklara
En başta Mekke şehrine

Tuttum Kâbe’nin yolunu
Büründüm beyaz ihrama
Dua ve tekbirler ile
Girdim Mescidi Haram’a

Daldım sevgi girdabına
Boğuldum sonsuz sevince
Sanki uçar gibi oldum
Kâbe’yi tavaf edince

Gark oldum kalabalığa
Yeniden doğdum arındım
Kâbe’yi Tavaf ederken
Kendimi mahşerde sandım

Mübarek zemzem suyunu
İçtim hem de kana kana
Haccettim ve Umre yaptım
Mevlâ’m nasip etti bana

Selamladım ben Kâbe’yi
O’nu seyretmeye daldım
Tövbe ve istiğfar ile
Bütün geçmişime yandım

Çıktım Arafat dağına
Seyrettim Dünya âlemi
Yüce Mevlâ’m buluşturmuş
Orda Havva ve Âdem’i

Hac farizası bitince
Sonra vardım Medine’ye
Resulullah’ın mekânı
Nurlu ve kutlu Belde’ye

Medine’ye ulaşınca
Göründü Mescidi Nebi
Karşımda duruyor sanki
Yüce Allah’ın Habib’i

Yeşil Kubbe görününce
Selamladım Peygamberi
Salât selam sana olsun
Ey müminlerin rehberi

Selatüllah selamüllah
Aleyke ya Resulüllah
Ey iki cihanın gülü
Sensin yüce Habibüllah

Çıktım uzak diyarlardan
Can seni görmeye geldim
Kapınızın eşiğine
Yüzümü sürmeye geldim

Naçizane selamımı
Bizzat iletmeye geldim
Perişan arzuhâlimi
Size arz etmeye geldim

Günahım çok amelim yok
Yardımcı olmana geldim
Tanyeri’nin hesabı çok
Şefaat almaya geldim