Ele sırrın açma gönül
Kemlik meyi içme gönül
Yükseklerden uçma gönül
Uçarsında konamazsın
Yele karşı durma gönül
Menekşenin çiçekleri mor olur
Ateş yanar içerisi kor olur
Sevdalanıp yardan ayrı düşünce
Uzaklarda hasret çekmek zor olur
Yüce dağın tepesinde kar olur
Erdin artık kınaları yakarsın
Çalgı çengi zilleri de takarsın
Başardın ya kerevete çıkarsın
Amma lakin geçicidir bu dünya
Ayrılığı bırakmazdın dilinden
Yalanmış sevginiz yalanmış meğer
Hülasa sizlerden görmedim değer
Zamanı gelince ölürsem eğer
Gelmeyin kabrime istemem artık
Ağaçlar hep yaprak döker
Kimi çiftçi ekin eker
Seven yare hasret çeker
Hazan mevsimi gelince
Yar dediğin çekip gider
Dağımın dumanısın
Damarımın kanısın
Bedenimin canısın
Sen benim her şeyimsin
Ekmeğimsin aşımsın
Ela gözlü güzel ıtır
Gezinirsin pıtır pıtır
Badem olsan avucumda
Seni yerdim kıtır kıtır
Yürüyorsun tıkır tıkır
Ela gözlerin
Mühür vurdu kalbime
Beni benden aldı
Saldı sevdalarına
Dönüşü yok bu yolun
Gemiler yandı
Ela gözlüm ayrı düştüm serinden
Hasretinle yanıyorum derinden
Uzaklarda ızdırapla inlerken
Akar yaşlar gözlerimin ferinden
Ela gözlüm Mevla yazmış yazıyı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!