Yeter çok uzattın bu gün lafını
Bir anda susturdu kes dedi bana
Ne fazla bağırdın be hey serseri
Tıka da nefesin kes dedi bana
Dedim seninle verek el ele
Öyle bir temel ki aşkın temeli
Ne kadar eğilsem yine kırılmam
İster ise gelsin binlerce düşman
Darbe ile dövülsem de kırılmam
Giderim hakikat doğru yol ile
Koskoca dünyayı tapu eylemiş
Bir tarafı boş koymamış bu adam
Bütün emekleri gitmiş havaya
Taş üstüne taş koymamış bu adam
Anlamadık nasıl geçmiştir günün
Güya bey efendi ara bulucu
Kavga gürültüyü başa getirdi
İylik değil onun işi bölücü
Birini yendirdi tuşa getirdi
Vurdu kalbimize açtılar yara
On beş kişi dördü burda
Nerde benim köylülerim
Yiğit aranır dar yerde
Hani benim köylülerim
Beraberce dolaştığım
Canımı canana bağış eyledim
Almadı ki ızdıraptan kurtulam
Derdimi âşikâr açtım söyledim
Bilmedi ki ızdıraptan kurtulam
Ela gözler mahmurlanmış süzgündür
Çeşmen mi kurudu suyun mu akmaz
Bilmem kırıldı mı testin İhsani
Seven sevdiğini dilden bırakmaz
Bülbüldün ya niçin sustun İhsani
Sohbette söylerdim senin kelamın
Her cana güvenip varma yanına
Şeref ve şanına leke getirir
Zevk ile seyreder kem zamanına
Yıkar vicdanına leke getirir
İlacı zehirdir elde vurulmaz
İster zindan olsun bu cem-i alem
Günüm gece hiç gündüze lüzum yok
İstemem gönlüme gelsin şadlığın
Sohbete lüzum yok saza lüzum yok
Yıkıldı gönlümün tahtı şehiri
Gece gündüz durmaz akar
Sular mevlasına doğru
Gürler bulut şimşek çakar
Dolar mevlasına doğru
Tatlı dilin güzel huyun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!