karşı ada
dudaklarımı uzatsam öpeceğim
dudaklarımı kıskanıyorum
gözlerimi kırpamıyorum
aleko’nun bahçesini bozabilirim
kirpiklerimden korkuyorum
yorgun kısa bir gün bizi terkediyor
dizlerime dökmüş saçlarını hüzünler
beni yine yalnız bırakmıyor
ben akşamlara bağımlıyım
ömrümün yarısı gece
gözlerime dalmış yalvarıyor
ortadoğu sokaklarında çocuklar
gülüyorlar
ağlıyorlar
ölüyorlar
ortadoğu meydanlarında çocukları
güldürmüyor
Ne kadar özlemişim yağmuru
Toprak ta hasret kalmış doya doya ıslanıyor
Zeytin ağaçları gülmeye başladı
Kökünü saklamıyor
Dallarında serçeler oynaşıp şarkılar söylüyor
Yerin yedi kat dibine at beni
Senin ulaşamayacağın
Benim kalkıp peşinden koşamayacağım
İstersen arşın yedinci katına da atabilirsin
Ama ben uçmasını bilmiyorum
İstersen gömerken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!