herkes gibi acıtıyordu ayrılmak
gözlerimi gözlerinden kaçırmak
saçlarını bir daha görememek
yüzüne,tatlı gülüşüne bakamamak
öyle zordu ki senden kaçmak
Her tarafımdan sağanak yağan bir şiir
Her tarafım dolu
Yüreğim darmadağın bir nehir
Ailesi yok çocukların
Soranları yok yetim kızcağızların
Hayret her taraf çocuk kokuyor
istesemde sevemiyorum
bu şehri sensiz
istesemde gülemiyorum eskisi gibi
hayat senaryoyu yazmış
bende içinde oynuyorum
bir oyuncu gibi
aşktı sevgiydi beni sana getiren
ketumsuzlugumu bozan
metanetimi ortaya koyan
aşktı beni sana getiren
yolu mu yoluna düşüren
şimdi acımsı kollarımda hissedemedigim agrılarım var
kendimden bile ödünç verdigim sancılarım
parmaklarımın hengamesi var bedenimde
hissedemiyorum kalbim kırık dökük hane
şimdilik hoşçakal güzel hayat
birgün o kararımsı halini bana da göster
ne zor geçiyor sensiz bu hayat
anımsamak ya da anlamak
gözlerinden bir nebze uzaklaşmak
ne zor geçiyor sensiz bu hayata sarılmak
içine girince anladım halimi
sadece zikir eder gibi kelimeler döktük birbirimize ellerim onun ellerinden gelen ayeti kerime gibi sözcükleri bekliyordu ve okumak için hızla gözlerimi yordu ama işte kırıldı kalemi onun ve benim kalbime saplandı bu aşk bitti mi alevlendi mi bilemedim
ben şairim kalbim kalemim benim
ellerim sadece yazan organım
dilim sadece kemiksiz katıksız söyleyiş kararım
ben şairim sadece sonbahar yapragıyım:(nkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!