Nurettin Büyükbaş Şiirleri - Şair Nurett ...

I
Yaşam ve ölüm arasında
Bir dikey çizgi
Hayat belirsizlik yumağı
Yaşam bir drama hali
Ölüm ise gerçek

'İliklerine işlemişti, hayli yüklü derdi,
Zavallıca görünürdü, her yanı keşmekeş
Zaten -Günyüzü görmedi- demeleri
Boşuna değildi'

Şimdi kalk doğrul ve bak gözlerime

Aşk düşünce yollara
Bir pervasız gün olur mecal
İniverir gök kubbede hoş bir seda
Zaman Sivas’ta lal olur

Sivas,

Beni kollarına almış zamanın pençesindeyim
Anlayamıyorum bu kaçık mekanın neresindeyim

İftiralar, özürler her türlü yanlışlığa kol açmış
Söyleyin Allah aşkına ben bunların hangisindeyim

O gül ki, kırmızı mı pembe mi tarif et
Gülü sevmekmiş meğer, bendeki marifet

Ne olursa olsun muteber değildir renk
Gülü güzel koklamaktır, ondaki ahenk

Bir çocuksu sevdadır belkide gülüm
Sen var ciddi kal, bana uyma sakın
Gevezeliklerim, esprilerim incitmesin
Dedim ya, çocuksu sevda.....

Sen demiştin hani;

dün bir çocuk gördüm
gözleri maviş, durgun
adı umut dediler
kimsesizliği yüzüne yansımıştı
kocaman gözlerinde hüzün vardı.

Aynı yolların yolcusuyduk biz
Aynı yöne açılan kapılardık biz
Bir hamurdan yoğrulmuş canlardık biz
Hani dostlarınızı yalnız bırakmazdınız
Birkaç aylık ayrılıktan unutulduk biz

Benim kalbim güldendi, seninki taştan,
Sarmıştı seni şeytani duygular bir baştan.

Ben seni bir ömür sevmiştim mevsimlik değil,
Seni sevmek, artık senin için ölmek değil.

Yıl 1992
Aylardan Mart, Günlerden Cuma
Bir zelzele kopuyor Erzincan’da
Ve sallanıyor bir beşik gibi
Halk mağdur, halk perişan, halk çaresiz
Damlar çökük, evler yıkık ve harabe