Çok küçüktüm büyüdüm,beyaz bir evde
Annem beni korurdu,kardeşlerimde
Okula başlamıştım,kimliğim elde
Benim soyadım başka,anneminki de
Sordum neden böyledir,o farklı şeydir
Baban ölünce annen,böyle gerekir
Seni büyütmek için,baba istenir
Diyerek geçti ama,içimde izdir
Günler gelip geçti hep,anlayamadım
İsmailler istedi,kavrayamadım
Yıllar geçtikçe bende,rüya sanmıştım
Kocama ben hayrandım ve sevdalandım
O benim bir tek canım,onunla varım
Hayatımı adadım,akacak kanım
Yüreğini sakladım,elimde sandım
Zaman zaman haykırdım,çok da ağladım
İstemeden kızardım,can sevdiğime
Adeta haykırdım,kendi kendime
Bazen de tutamazdım,derdim yüzüne
İsmail’im anlardı,giderdi evimize
Bana Nuran demişler,gelip gitmişler
İçimi köreltmişler,vurup ezmişler
Dağda taşta gezmişler,habersizmişler
Bu nedir dememişler,gülüp geçmişler
Kızım birde oğlum var,içim hep yanar
İsmaili çok sevdim,yüreğim yakar
Ara sıra kızarım,dostlarım bakar
Bu sevgimiz onunla,mahşere kadar
Bu dünya gelip geçer,geçmişi bilemem
Her şeyimi koymuştum,hiç düşünemem
Eş dost için canımı,esirgeyemem
Ailemi severim,onsuz edemem
Saçım süpürge oldu,yarin yüzünden
Ara sıra ağlardım,can düşünmekten
Varımı yoğumu da adadım hepten
Kıskanırım onu ben,yalnız yürürken
Bahattin Tonbul
11.08.2008
Kayıt Tarihi : 29.8.2008 02:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Köydeki eşimin evinde karşı komşu Balıkesir Balya ve Akbaş köyünde bir köy kadını
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!