aydınlım ı aldılar elimden
günümü karaya çevirdiler.
ben gece yaşadım bin bir umut içinde.
açılan yaralarım kapansın diye.
beklenen gelsin diye.
ne geceler yaşadım ben sizle.
Ben seni görünce sevdim.
beklemeden
bir şeyler istemeden
ümit etmeden sevdim.
yüzüne vurmuş acıyı, gamı kederi sevdim.
içine is çökmüş karanlığı
kimin koynuna aldığı sevgilisin?
kimlerin düşlerine aldığı korkusun, kabussun, mutluluksun.
her şeyi gölgenle kapatıyorsun ya?
hep böyle mi olacak zannediyorsun?
bana verdiğin huzur
Yakında kimseler kalmaz buralarda
Yağmurlar başlar
Fırtınalar çıkar
Yalnızlık kol gezer sokaklarda
Üşürsün, sarılırsın kalakalmışlığına
Umudun bittiği an
seni aramak, sesini duymak istediğim
yanımda-yanında olmayı
seninle saatlerce sevişmeyi isteyip
bunları yapamıyor olmanın verdiği karmakarışık
bazen de dolaşıklığın üstesinden
gelemeyeceğimi düşünürken;
Hak teala ne eylerse güzel eyler.
mevlam ne söyledi ise doğru söyler.
kul bilirse bunları ne iyi eder.
bilmezse de
kendine ziyan eder.
Ölümün efendisi azrail
Alacağın senden sefil
Almayıp beklettiğin de senden rezil...
Sevdikçe azaldım bence
nefret ve kinle doldum bu gece.
yaktım, yıktım her şeyi
fırlatıp attım.
çırılçıplak kaldım.
açtım yelkenleri
Radyoda çalıyor şimdi
Eski bir nostalji
İçilen kahveler
Açılan fallar
Pür dikkat dinlenen kandırmacalar
Yollar, sıkıntılar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!