Bazen çığlıklar,
Sessizleşir içinde.
Bazen düğümlenir,
Boğazın her düşüncende.
Duygular tohum olmuş,
Ekilmiş.
Sürülmemiş çorak arazilere.
Ekin olmuş,
Biçilmiş,
Dönmüş tatsız parelere.
Geçmişin gölgelerini hissetmek
Belki de karanlıkların en derinidir
Saplanmak o kadar kolaydır ki
Anıların yansımasına
Zaman ve mekan algısını yitirir insan
Yapılan hataların sessiz tokatları
Ben dedim ki kendime
Bir sen varsın
Hayatının etrafında deli divane
Bir sen varsın
Gözyaşların damlamasın
Derdin değil biçare
Göğüs kafesim bir durak,
Yolu yok.
Yolcusu yok.
Sadece sessiz bekleyişler...
Yaşam durgun, zaman akmakta,
İpler, çoktan rüzgara kapılıp kaçmış ellerimden.
Gözlerini aç gün doğuyor.
İnkarın sadece kendine.
Direnme artık zaman akıyor.
Durgunlaşmak biçare.
Yorulma savaş hayat sadece bir kere.
Gözlerini aç gün doğuyor.
Ben kimim, neredeyim, ne haldeyim?
Çöle yağmur, güneşe gölge miyim?
Ateşe su, açlığa bereket miyim?
Ben kimim, neredeyim, ne haldeyim?
Yangın var ey ahali!
Karanlığın bedenimi sarmasına izin verdim.
Gece gibi.
Ölüm gibi.
Varlığım zaten sorguda,
Ruhum kimliksiz,
Doğmamış gibi,
Gözlerim buğulanıyor
Ağlıyorum arkadaş
Benden vazgeçişin geliyor
Bağırıyorum canhıraş
Dur bak ardına
Neler var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!