Bunca mısra karaladım arsızca,
Hep şiirimdeki naram, gözlerin.
Bitmeyen bu gece de hep yalnızca,
Yine içtiğim sigaram, gözlerin.
Bende kalsın verdiğin bütün acı,
Sendin oysa hayatımda baş tacı,
Gülüşündü, bu aşkımın kıskacı ,
Derindeki bir mağaram, gözlerin.
Ummanında kaybolduğum idim ben,
Membaında yok olduğum idim ben,
Dağı ve denizi aşıp geldim ben,
Bulamadığım manzaram, gözlerin.
Oysa bitti her şey ki yoksun artık,
Bundan sonra bana haram, gözlerin.
Terk edip giderken kalpteki yırtık
Kanamayan büyük yaram, gözlerin.
Şanlıurfa, 07.12.2018; 03:10
...
Mustafa Alperen TaşKayıt Tarihi : 7.1.2019 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
An gelir anlar ki insan tek başına imiş dünyada. Şiir bir yıl önce yazılsa da demek değişmemiştir bazı durumlar. Hatrını bile bırakmadığın yaşananları bırak da anı olarak kalsın yaşayanlara. Hatam, dünyadaki en büyük hatam insanlara güvenip çok bağlanmam. Kapanmayacak, kanayan yaram olsun gözlerin, dünyadaki en büyük hatam olsun sevdiğim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!