Nur Damlaları Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Nûr Damlası Mürekkep
Sadece bir kelime oyunu değil şiir,
Bir ruhun yankısı, göklere uzanan bir merdiven.
Yüreğin derinliklerinden sızan sessiz bir çığlık,
Ya da yıldızlara fısıldanan kadim bir dua.

Umut olur, en çorak topraklarda filizlenen,
Yoldaş olur, en kuytu yalnızlıklarda elini tutan.
Kaybolmuş bir gezginin pusulası,
Arayan bir kalbin sığınağı.
Ve çağlar devrilirken, zamanın karanlık dehlizlerinde,
Tozlu raflarda unutulmuş sandığın o hakikat,
Hâlâ Nûr’dan damlar, usulca,
Bir şairin kaleminde mürekkebe dönüşür.
Her harf, bir sırrın perdesini aralar,
Her dize, görünmeyenin izini sürer.
Âlemlerin ötesinden gelen bir nefes,
Varoluşun gizemini fısıldar kulaklara.

Kelimeler raks eder, görünmez bir ritimle,
Anlamlar katman katman açılır, bir gül misali.
Ve sen, ey okuyucu,
O Nûr damlasında kendi yansımanı bulursun,
Kendi hakikatine bir adım daha yaklaşırsın.
Çünkü şiir, sadece bir sanat değil,
Bir köprüdür kalp ile sonsuzluk arasında,
Bir ışıktır, en koyu gecede bile yolunu aydınlatan.
Ve o mürekkep,
Ezelden ebede akan bir hakikat nehridir.